چهارشنبه ۱۲ مهر ۰۲
این روز ها پرم از احساس تنهایی
البته که این احساس چیز جدیدی برای من نیست
منتها فرقش با تنهایی یک ،دو و حتی سه سال قبل این است که خالی از لذت و عشق به خود است.
در رنجم از این تنهایی
نه به این معنا که در انتظار کسی باشم تا فنجان تنهایی مرا پر کند
کاملا دریافته ام که تنهایی ویژگی ماست
اما در این تنهایی با خودم نا آشنا و بیگانه ام
این است که تنهایی ام را دردناک میکند
رو به روی خودم می نشینم و هیچ صحبتی با خودم ندارم
معذب ام ،از چشم در چشم شدن با خودم هراسانم
وبرای فرار از این روبه رویی لحظه شماری میکنم